Nieuwsbrief 9 januari 2018

De robotisering van het raadslid vs politieke vernieuwing en de radeloosheid van de Volkskrant.

Oproep van dr. Ir. M. Wagemans tot politieke vernieuwing

De heer Wagemans roept alle raadsleden en in het bijzonder de raadsleden van plaatselijke politieke groeperingen op om niet te vervallen in een "volgzame houding" of in het spelen van het spel volgens de regels van de landelijke partijen.
Hij schrijft:
"Nu de gemeenteraadsverkiezingen naderen neemt de belangstelling voor de gemeentepolitiek toe. Vaak blijft die belangstelling echter beperkt tot verhalen over incidenten, bijvoorbeeld op het vlak van integriteit.
Weinig aandacht is er voor de uitholling van de positie van de Gemeenteraad; hoe voorstellen steeds vaker op juridische bezwaren stuiten; hoe procedures alsmaar ingewikkelder en tijdrovender worden; hoe we gaandeweg zijn vastgelopen in onze eigen beleidsregels.
De lat wordt zo hoog gelegd dat we er nauwelijks meer overheen kunnen. Dat is een merkwaardige tegenstelling. De politiek heeft de macht om regels op te stellen en zou dus een streep kunnen halen door regels die vernieuwing tegenhouden.
Maar dat is in de praktijk nog niet zo eenvoudig. Steeds weer worden pogingen tot vernieuwing gefrustreerd door bestaande regels. We herhalen het verleden in plaats van de toekomst te ontwerpen.
Er is een dringende behoefte aan verandering. Dat vraagt van raadsleden een minder gehoorzame houding:

• Niet langer het spel meespelen en je laten ondersneeuwen door ambtelijke en procedurele regels
• Niet langer compromissen sluiten die je functie van volksvertegenwoordiger ondergraven.

Politieke vernieuwing is nodig en die kan nergens beter beginnen dan op lokaal niveau
Daar is immers de ontmoeting tussen kiezer en gekozenen het meest direct en het meest concreet. Braafheid en politieke correctheid zijn niet langer een verdienste.
Vernieuwing bereik je niet door procedures iets te veranderen of vergaderregels nog strakker te maken.
Echte vernieuwing vraagt lef. Dat kost energie.
Het vraagt dat je je goed bewust bent van wat je inspireert en dat je weigert je inspiratiebronnen te laten bevlekken door alle regels die de gemeentepolitiek kenmerken.""
Lees hier het pleidooi van dr. Ir. Mathieu Wagemans, Raadslid Ronduit Open, gemeente Leudal

Een stevige waarschuwing in het slot van zijn pleidooi
""Van lokale partijen wordt vaak beweerd dat ze een directere band hebben met burgers, dat ze dichter bij de mensen staan.
Maar aan de orde is de vraag of ze die positie ook inzetten voor verandering. De noodzakelijke veranderingen kunnen nergens beter beginnen dan op gemeentelijk niveau waar de ontmoeting tussen kiezer en gekozene het meest concreet en direct is. Lokale partijen hebben bestaansrecht voor zover ze die positie benutten om aan verandering te werken.
Ze zitten niet vast aan vaak nauwsluitende kaders van landelijke partijen waarbij kleine aanpassingen van procedures worden gepresenteerd als voorbeelden van innovatie en ware creativiteit maar in wezen weinig meer zijn dan een reproductie van het verleden.
Lokale partijen hebben dus de ruimte om zich in te zetten voor vernieuwing. Doen ze dat niet, dan verliezen ze voor een belangrijk deel hun bestaansrecht omdat ze de vervreemding tussen politiek en burgers dan mede in stand houden.""


De Volkskrant weet het ook niet meer

Een ervaring van de voorzitter van de VPPG
""In een mail van mij aan de ombudsman van de Volkskrant: “Ik heb met veel interesse uw artikel gelezen over ‘Toets 1 om de krant te bereiken’. Helaas heb ik slechte ervaringen met uw krant. Niet alleen krijg je geen reacties op mails, persberichten, reactie op artikelen, maar ook zijn de fatsoensnormen overschreden doordat afspraken gewoon niet worden nakomen. In de bijlage mijn correspondentie met de heer Sommer."
Uiteindelijk is alleen de laatste reactie van mij doorgestuurd naar hoofdredacteur Remarque en de toenmalige ombudsvrouw. Geen enkele reactie is daarop gevolgd. Later nog eens geprobeerd in een reactie op de week van de hoofdredacteur. Wederom geen reactie.
Ook de landelijke politieke partijen vertonen hetzelfde gedrag. Dat werkt in hoge mate mee aan het razendsnel dalen van het vertrouwen in beide gremia. Dat ligt nu ergens rond de 35%.”

Reactie Ombudsman Volkskrant:
“Hartelijk dank voor uw reactie, die ik door afwezigheid nu pas zag. Het zal u niet verbazen dat het mij spijt dat de door u genoemde collega’s nimmer reageerden op uw mail.
Ik zal er in de toekomst (intern en wie weet ook extern) op blijven hameren dat collega’s hun post zoveel mogelijk wel beantwoorden, maar ik realiseer me dat mijn macht in dezen beperkt is”.