Nieuwsbrief 8 maart 2018

Ollongren vs Democratie: de minister roept gemeenten op om zetelroof aan te pakken. Agenderen vs Praten: Woerden over de verkeersknelpunten Landelijke partijen vs Moraal: moralisme ondergeschikt aan eigen belang en aan de centjes

Het lijkt er steeds meer op dat onze minister van Binnenlandse Zaken  een hekel heeft aan de democratie

In de Telegraaf roept minister Ollongren de gemeenten op om zetelroof aan te pakken. Een achterhaald concept wordt weer van stal gehaald.  
 
Deze actie van minister Ollongren roept de volgende vragen op: 

1. Wie roept mevrouw Ollongren precies op? Wie bedoelt zij met "de gemeente"? De raadsleden zijn immers het hoogste orgaan van de gemeente.
2. Weet zij niet dat de zetel het raadslid toebehoort en niet de fractie of de partij? 
3. Weet zij niet dat je juist de partijen van zetelroof kan beschuldigen, die hun kandidaten vooraf een verklaring laten ondertekenen om hun zetel af te staan als zij de fractie verlaten?
4. Weet zij niet dat raadsleden op persoonlijke titel worden gekozen?
    

En vooral: 
Waarom doet er nooit iemand moeite om diepgaand te onderzoeken wat de redenen zijn voor raadsleden om uit de fractie te vertrekken?

Welke journalist gaat de antwoorden op deze vragen bij mevrouw Ollongren halen? ​

Door de pers worden deze raadsleden afgeschilderd als 'ruziemakers' en 'egoisten' en 'onruststokers', maar de praktijk leert dat het meestal gaat om raadsleden die vinden dat hun fractie niet doet wat ze de kiezers beloofd hebben. Dat gegeven is kennelijk niet prettig voor met name de gevestigde partijen.
Is dat de reden daar er telkens opnieuw een scheldkannonade wordt losgelaten op vertrokken raadsleden in plaats van dat er dieper wordt ingegaan op de redenen van vertrek? Die zijn namelijk, zoals reeds gezegd, meestal van grote democratische waarde, dus van grote waarde voor de kiezers. 

Het vermoeden is dan ook dat ook dit offensief is gericht op de lokale partijen, aangezien nog steeds veel lokale (nieuwe) partijen ontspruiten uit de gevestigde (oude) partijen.  

Een treffende reactie (op internet gevonden) 
"Dat is de pest met volksvertegenwoordigers die op persoonlijke titel benoemd worden en die zonder last of ruggespraak mogen functioneren.
Het is hemeltergend dat politici zomaar onder de fractiediscipline uit kunnen komen wanneer ze vinden dat de fractie veel te ver is afgedwaald van het verkiezingsprogramma dat aan de basis stond voor het binnenhalen van de stemmen van nietsvermoedende kiezers.
Menig zetelrover en plucheplakker zou een voorbeeld moeten nemen aan de Tweede Kamerfractie van D66, daar heerst pas echte discipline, kadaverdiscipline. Wellicht kunnen deze onvervaarde verkrachters van integriteit, fatsoen en democratie met een wetsvoorstel komen dat een einde maakt aan vertegenwoordiging van het volk en zorgt dat voortaan alles en iedereen ondergeschikt is aan De Partij."

Nog een reactie
Stadspartij Núwegein uit Nieuwegein heeft in de gemeenteraad in 2012 al te maken gehad met deze praktijken.
De fractie hield dit betoog daarover. 


Campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen komt op stoom: Woerden (foto)

De gemeenteraad van Woerden besloot om snel te gaan praten met de provincie over de verkeersknelpunten in Woerden en dan vooral over de westelijke randweg. Dit met het oog op eventuele mede financiering.
Ook D66 en Progressief Woerden (Groen Links en PvdA) stemden daarmee in.
Wat er vervolgens in de achterkamertjes van deze landelijke partijen gebeurt, blijkt uit het feit dat de Statenfracties van D66, PvdA en Groen Links er alles aan deden om het onderwerp niet op de agenda van de Staten te plaatsen.
Later in de commissie natuur en milieu educatie (NME) verzochten de drie partijen het college van GS om geen financiële medewerking te verlenen, maar praten mocht wel.
Onze vraag: Wat heeft praten dan nog voor zin?


Dries van Agt sprak tijdens de PPR reünie in Dronten

Dries van Agt maakte wereldkundig dat hij bij de Tweede-Kamer verkiezingen op GroenLinks (GL) had gestemd. Dat vonden de talrijke GroenLinksers, die ook aanwezig waren bij deze bijeenkomst, natuurlijk geweldig en ze wilden dat Dries ook lid werd van GL.
Dries stribbelde tegen door aan te geven dat zijn vrouw de contributie al betaald had aan zijn CDA.
Onder aanvoering van Kamerlid Bram van Ojik werd Dries onder druk gezet om toch maar te beslissen want bij GroenLinks is het dubbellidmaatschap mogelijk.

Nu is het zo dat via de Wfpp de landelijke partijen subsidie krijgen voor elk lid. Dubbellidmaatschap is derhalve moreel in strijd met de Wfpp. Ook hier weer een voorbeeld hoe het moralisme bij de landelijke partijen ondergeschikt is aan de centjes en het eigen belang.