Opinie
Opinie 23 januari 2018
Hartekreet van Lieke de Boer
16 januari 2018
Beste VPPG,
Leuk te weten dat de gemeente de kosten voor de VPPG-lidmaatschap en voor opleidingen moet betalen maar het is wel wat laat, nu ik uit de raad ga en dit pas te weten kom via uw nieuwsbrief.
Ik had het persoonlijker netjes van de gemeente gevonden dat ze ons over dit soort faciliteiten in 2010 bij aantreden als nieuw raadslid hadden verteld. Als ik u een advies mag geven lijkt het mij zinvoller dat u de gemeente besturen dan wel de gemeente griffiers hierover gaat informeren.
Dan kan die informatie nadat de nieuwe raadsleden die na 21 maart a.s. worden gekozen wellicht hier hun voordeel mee doen.
Voor mij en mijn fractie is het nu te laat. Dat iedere fractie jaarlijks een fooi van de gemeente ontvangt is onvoldoende om de werkzaamheden die een raadsfractie moet verrichten. Deze fractievergoeding/fooi is, vergeleken met de kosten die de lokalen moeten maken, onvoldoende. Vooral de fracties van lokale partijen die zich bijna voor 100% financieel zelf moeten bedruipen tegenover de fracties met een landelijke achterban. Daar komt bij dat wij in de laatste 8 jaar een 3-tal griffiers hebben meegemaakt. Misschien kunt u dit ook ter berde brengen bij de vereniging van griffiers in Nederland? Hierbij mijn tip als raadslid die bijna 4 perioden raadslid is geweest van een lokale partij met twee of meer leden:
Win/win situatie
Mijn idee en ervaring is, dat de fractie vergoedingen behoorlijk op peil zijn. In ieder geval veel beter dan 40 jaar geleden toen er nog presentie gelden werden uitbetaald . Ik zag liever dat de bruto belaste maandelijkse vergoedingen met € 150,- per maand daalden en dat de onkostenvergoeding per maand met dat zelfde bedrag stegen. Dan is de verhouding belaste maandvergoeding beter in evenwicht met de onkostenvergoedingen die vrijgesteld zijn van belasting. Nu krijg je het idee dat je 2 maal belasting over al je kosten betaald. Dit geldt in sterke mate voor de raadsleden in de kleinere gemeenten. . Dit soort zaken zal vermoedelijk met een instantie als de VNG aangekaart moeten worden en die zal met de fiscus tot overeenstemmings vereiste moeten zien te komen Dat zal mogelijk via de hiërarchieke weg moeten?
En niet vergeten de griffiers er ook in te betrekken.
Met vriendelijke groet,
Lieke de Boer
Opinie op 5 Januari 2018
Jan Sikking van Leefbaar Diemen vraagt zich af wat het nut is van de concept-motie die door ProDemos naar alle gemeenteraden is gestuurd en komt met een eigen voorstel.
Hij zegt:
ProDemos heeft alle gemeenteraden een concept motie aangeboden die in onze ogen niet uitvoerbaar is. Als op MBO en HBO scholen stemlokalen ingericht worden kan maar een klein deel van de stemgerechtigde scholieren of studenten daar stemmen. Want zoals bij mij op school (MA-Mediacolege Amsterdam) komt 90% uit andere woonplaatsen.
Om dit te ondervangen heeft Leefbaar Diemen een eigen motie gemaakt die ik u hierbij toestuur. Door onze plaatsnaam Diemen te vervangen door een eigen plaatsnaam en door de datum te veranderen kan deze motie overal ingediend worden.
We hebben met een vertegenwoordiger van de MBO raad gesproken en zijn vonden dit een sympathieke Motie en gaan hierover met ProDemos praten.
In onze eigen Diemense raad heeft de PvdA al gereageerd op de Motie:
Beste mensen,
Wat een rare motie. De stembureaus zijn tot 21.00 uur open. Geen enkele reden om het spijbelen te faciliteren. Ik ga ervan uit dat er een stembureau op de campus is. En als er al een plan moet komen om de jongeren te betrekken, dan lijkt het mij logisch om de jongerenraad een rol hierin te geven. Van mijn part vormen we een werkgroep uit de raad om het handen en voeten te geven. Ik vind het onjuist om het college in deze een rol te geven.
De PvdA Diemen doen de Motie af met "spijbelen" of ze snappen het onderwijs niet of zouden ze zijn bang zijn det jongeren niet traditioneel gaan stemmen?
Wellicht is deze motie aanleiding tot een goede landelijk discussie,
Opinie in december 2017)
Brunssum en Nieuwegein
(Haseena Bakhtali)
Momenteel is er een hoop te doen over de wethouder in Brunssum. Hij zou een GROOT integriteitsrisico vormen.
De media zit er bovenop, zelfs NOS-TV en andere programma's, de minister heeft zich uitgelaten, alle kranten, Binnenlands Bestuur schrijft er keer op keer over, zelfs Timmermans en Juncker hebben het erover gehad, het houdt maar niet op! Mijn hemel wat een tumult.
Als je echter goed luistert dan heeft die man (nog) niets misdaan, voor gepleegde fraude in het verleden is hij veroordeeld. Momenteel is hij in een juridisch conflict met de gemeente verwikkeld en uiteraard kun je daar je bedenkingen bij hebben, maar wat het risico nu precies inhoudt, is door geen enkel kanaal concreet gemaakt. Men verwijst naar een geheim rapport Integriteit.
En o ja, hij is grof gebekt. Dat vooral. Hij is een "omstreden figuur". Dat ben ik ook voor de kranten. Hij 'zet Brunssum op stelten". Waar je de journaille, als het om de landelijke partijen gaat, nooit collegepartijen "vrienden van de wethouder" hoort noemen gebeurt dat nu heel nadrukkelijk: "De vrienden van Jo Palmen, de lokale partijen...... (NOS)", "Palmens bondgenoten, de collegepartijen...." (NOS)
Kortom: Beeldvorming galore.
Een juridisch conflict wil zeggen dat de gemeente een of meerdere advocaten heeft om de belangen van de gemeente te beschermen. Uiteindelijk zal een onafhankelijke rechter een oordeel vellen. Een wethouder heeft geen enkele macht om daartussenin te treden of om als wethouder invloed uit te oefenen. Anderzijds zijn er voorbeelden van burgemeesters die moeten getuigen in rechtbanken waar hun echtgenote advocaat generaal is. Om maar een voorbeeld te noemen.
De vraag rijst waarom er met zoveel bombarie, van alle mogelijke media, over deze kwestie wordt gepubliceerd.
Want, in Nieuwegein, om maar één van de vele voorbeelden te noemen, zijn daadwerkelijk wetten en regels overtreden, zijn daadwerkelijk projectontwikkelaars ongelooflijk gematst en wordt Nieuwegeins grond daadwerkelijk voor een prikkie aan vriendjes verkocht, wordt daadwerkelijk gefraudeerd met facturen, heerst er daadwerkelijk een angstcultuur, worden inspectierapporten vervalst, heerst er overduidelijk nepotisme, worden raadsleden bewijsbaar vals beschuldigd, dat alles en meer om de burgemeester en wethouders uit de wind te houden. Wég controle van B & W.
In Nieuwegein mogen de onafhankelijke raadsleden het smerige werk opknappen, daar mogen die raadsleden als verfoeilijke klokkenluiders door de gehaktmolen worden gehaald, met pek en veren worden afgevoerd, als heksen virtueel verbrand door het Algemeen Dagblad, zonder ook maar één moment te kunnen rekenen op de media die toch de watchdogs van de democratie zouden zijn?
Waarom durft geen persmedium over Nieuwegein te publiceren?
Vanwaar deze zeer selectieve verontwaardiging over Brunssum?
Zou het kunnen dat de verklaring ligt in het feit dat in Brunssum de lokale partijen aan de macht zijn en de landelijke partijen in de oppositie gedrongen? Zou het kunnen dat die macht gebroken moet worden, koste wat kost? Mooi voorbeeldje stellen, zo met de gemeenteraadsverkiezingen in aantocht? Gratis campagne voor de afhankelijke media voor de landelijke partijen?
Zouden de burgemeester en Wethouders in Nieuwegein vrij spel hebben omdat het daar gaat om de gevestigde orde, de Haagse partijen, de landelijke partijen? Hebben die het alleenrecht om te graaien en te paaien?
Neem nou die hele campagne over criminelen die massaal in de raad zouden willen infiltreren. Er is geen enkel voorbeeld beschikbaar, ook zou ik niet weten waarom een crimineel per sé via de gemeenteraad zijn doelen zou willen bereiken en hoe hij dat zou willen aanpakken. Alles afgewogen kan ik mij niet aan de indruk onttrekken dat deze campagne een spin is in de strijd van de landelijke partijen tegen de lokale partijen die steeds meer stemmen krijgen. Want schrijft men niet al over nóg meer bevoegdheden (dus macht) voor de burgemeesters (veelal afkomstig van de landelijke partijen)?
Een mooi onderzoeksthema voor de onafhankelijke onderzoeksjournalistiek die echt in diepte wil onderzoeken hoe het nu precies zit met de wens van de landelijke partijen om macht en controle over de lokale partijen uit te kunnen oefenen.
===============================================================================
(November 2016)
De Brexit, de Trump verkiezing en de Lokale groeperingen
De Brexit en de verkiezing in Amerika hebben nog maar eens duidelijk gemaakt hoe blind ook daar de leden van de gevestigde orde zijn voor wat er leeft onder de mensen. Uit de geschokte reacties in Nederland blijkt dat men nog steeds niet in de gaten heeft wat ook in Nederland de gevolgen zijn van de naar binnen gerichte cultuur van de machthebbende landelijke politieke verenigingen. De kiezers beginnen zich te verzetten tegen de heersende ‘vriendenrepubliek’.
In onze grondwettelijke democratische rechtstaat zijn het de door het volk gekozen vertegenwoordigers die de intermediaire (brug)functie vervullen tussen de inwoners en de uitvoerende macht.
Een gekozene in het Europees Parlement is de vertegenwoordiger van alle inwoners van het Europa van de aangesloten 28 landen (EP), in de Tweede Kamer van alle inwoners van Nederland, in Provinciale staten van alle inwoners van de provincie en tenslotte de gemeenteraadsleden van alle inwoners van de gemeente.
Thorbecke en de zijnen hebben het goed gezien dat de gemeente als autonome bestuurslaag de belangrijkste is in een democratie vanwege de reikwijdte van gezag, de span of control, van de volksvertegenwoordiger.
De spanwijdte in ruime zin heeft te maken met het totale werkgebied van een functionaris. De overheid kan slechts dan goede beslissingen nemen als ze alle belangen goed kan afwegen. Daarvoor is noodzakelijk dat die overheid goed op de hoogte is van de wensen van hun inwoners. Vanwege de menselijke spanwijdte een onmogelijke taak voor parlementsleden van EP, Tweede Kamer en provincie.
Ook het kieswettelijke verenigingsrecht van politieke groeperingen is een enorme hinderpaal. Het leidt tot machtsconcentratie, interne gerichtheid, belangenverstrengeling, vriendjespolitiek, corruptie en verminderde kwaliteit van de gekozenen. De actuele ontwikkelingen bij de PvdA zou je daarmee kunnen verklaren. Ook de VVD hebben wij als voorbeeld in dit kader aangehaald toen de bonnetjesaffaire speelde. (Teevendeal)
Door de macht van de centralistische denkers van de landelijke politieke partijen is de lokale democratie ernstig in verval geraakt. Niet alleen in Nederland. De gevolgen van de export van onze zogenaamde ‘democratische rechtstaat’ zien wij aan de vluchtelingenstroom en de bereidheid van de lokale bevolkingen tot opvang. Hier wreekt zich het feit dat de lokale volksvertegenwoordiger de kennis van zijn functie ontbeert en als vrijwilliger onmogelijk de intermediaire taak goed kan vervullen.
Lottocratie en de positie van raadsleden
Lottocratie is een vorm van democratie waarbij het lot bepaalt wie zitting nemen in bijvoorbeeld de gemeenteraad. In het oorspronkelijke idee van lottocratie wordt ervan uitgegaan, dat er sprake is van een mondiaal orgaan, dat de gehele wereldbevolking vertegenwoordigt. Maar een groep burgemeesters, wethouders en raadsleden hebben onder leiding van burgemeester Bert Blase (PvdA) de noodklok geluid over de lokale democratie. De raad heeft zich, niet bewust van haar bijzondere en autonome positie, uit het centrum van bestuurlijke activiteit laten verdringen. De Raad dient haar persoonsgebonden autonome positie duidelijk af te bakenen en zich niet te laten verdringen, noch door College van B&W, noch door het opgelegde beleid dat vanuit Den Haag dwingend voorgeschreven wordt. Alleen dan kan invulling worden gegeven aan de Grondwet en de Wet Dualisering.
Met lottocratie zakken we nog dieper in ongrondwettelijkheid en wordt het ondemocratisch gehalte van het huidig particratisch systeem nog groter. Door de gecentraliseerde macht van de landelijke partijen is de lokale democratie ernstig in verval geraakt. De voorstellen van de beroepsvereniging VPPG ter verbetering van de lokale democratie en autonomie zijn stelselmatig genegeerd. Het moet anders en het kan anders. Onder andere door de Kieswet in overeenstemming te brengen met onze Grondwet.
Verbeterstappen voor herstel van de democratische rechtstaat:
- De autonome positie van de gemeenten vereist onafhankelijke en zelfstandige volksvertegenwoordigers. Voer de aanbeveling ‘Geen landelijke partijen in de lokale politiek’ uit zoals de eerste conclusies is van het rapport van de Universiteit van Tilburg met de titel: “Lokale kiezers: Lokale keuzes?”.
- De functie gemeenteraadslid is in deze tijd een dagtaak om de intermediaire taak goed te kunnen vervullen tussen de inwoners en de uitvoerders (College en ambtelijke organisatie). Een gemeenteraadsfunctie is niet fatsoenlijk in te vullen als vrijwilligerswerk naast een baan.
- De functie gemeenteraadslid vraagt bijzondere vaardigheden en deskundigheid en veel kennis. Investeer dus in opleidingen voor raadsleden.
- Geef eindelijk de juiste invulling aan en uitvoering van het dualisme. Zoals het dualisme nu is vormgegeven in de gemeenteraden wordt de plank volledig mis geslagen.
- Respecteer de Grondwet en vooral artikel 4 (kansengelijkheid kandidaten bij de gemeenteraadsverkiezingen).
Lottocratie is dus absoluut geen verbetering. Integendeel! Het is een definitieve uitholling van de positie van raadsleden in het algemeen en zeker die van lokale groeperingen.
Is dat het doel van de noodklok luidende landelijke politieke partijen?
==============================================================================
Dringende brief aan het VNG hoofdbestuur: Roep uw ambtelijke organisatie tot de orde en erken, zoals ook de minister van BZK heeft gedaan, de VPPG als een beroepsvereniging
Op 30 augustus 2013 heeft het bestuur van de VPPG een brief naar de VNG gestuurd over het feit dat de VNG overal verkondigde dat de VPPG een neveninstelling van een lokale partij of een met een lokale partij verbonden instelling is.
Een heel kwalijke zaak want de VNG kon in de statuten en op de website van de VPPG al lezen dat die informatie niet klopte.
In juni 2014 is het Rechtspositiebesluit raads- en commissieleden gewijzigd. In artikel 13, lid 3 is bepaald dat indien een raadslid in verband met de uitoefening van de functie lid is van een beroepsvereniging, de gemeente de contributie van die beroepsvereniging vergoedt. Geheel in strijd met de toelichting heeft de VNG organisatie, zonder enig besluit van het algemeen bestuur, de gemeenten geadviseerd om de VPPG niet te erkennen als een beroepsvereniging.
Het bestuur van de VPPG wil nu van de VNG weten of die onjuiste ambtelijke opvatting nog steeds gedeeld wordt door het hoofdbestuur. (lees hier de brief)
==============================================================================
BOEK: “Een Oceaan van Betekenisloosheid”
Over de functie van plaatselijke politieke partijen is al veel gezegd en geschreven. Recent is een boek verschenen van Mathieu Wagemans, die al 30 jaar actief is in de gemeentepolitiek en 40 jaar beleidsambtenaar was op het voormalige Ministerie van Landbouw.
In het boek wordt beschreven hoe ons beleidssysteem is dichtgeslibd. Steeds weer lopen pogingen tot verandering en vernieuwing vast op juridische belemmeringen. Regels worden steeds ingewikkelder. Tegelijkertijd gaan ontwikkelingen in een moderne samenleving steeds sneller. Dat moest een keer vastlopen. In democratische rechtsstaat zou je mogen verwachten dat de politiek dan in actie komt. Immers, de bevoegdheid om regels op te stelen en te veranderen berust bij politieke fora zoals het parlement en de gemeenteraden. Zo zou het moeten zijn. Echter, de praktijk is weerbarstig. Politieke organen verliezen steeds meer aan invloed. Politieke discussies lopen alsmaar vast in juridisch geredeneer en eindigen steeds vaker in de rechtszaal. Anderzijds leidt het dualisme ertoe dat raadsleden zich moeten beperken tot het vaststellen van algemene kaders terwijl ze met betrekking tot de uitvoering op afstand worden geplaatst. Ze mogen achteraf controleren en meer niet.
Ons beleids- en politieke systeem raakt steeds meer in zichzelf gekeerd. De France filosoof Michel Serres roept het beeld op van eilanden waar men vreselijk druk is met zichzelf terwijl het echte maatschappelijke leven zich op de oceaan afspeelt. Op de oceaan vindt alles plaats wat binnen onze systemen, onze regels en formele organisaties betekenisloos is omdat het niet past. Dat veroorzaakt wrijvingen en de spanningen nemen toe. Politici en beleidsmakers bouwen dijken rond de eilanden om te voorkomen dat de eilanden overstromen door het kolkende water. Men heeft niet in de gaten dat men zelf de oorzaak is van dat kolken. De huidige politieke en beleidscultuur verhindert dat men betekenis geeft aan wat belangrijk is voor burgers.
Het boek is allerminst een pleidooi voor goedkoop populisme. Het bevat een krachtig pleidooi voor politieke vernieuwing en nieuwe vormen van burgerschap. Niet langer burgers in verkiezingscampagnes benaderen als klanten die men naar de mond moet praten maar burgers respecteren als dragers van de democratie en aanspreken op verantwoordelijkheid. Dat vraagt om het fris opschudden van de politieke kussens en het afstand nemen van de elitaire kringen van landelijke partijen en van een vaak oppervlakkige pers.
Het boek schetst ook hoe de bestaande politieke cultuur binnen en tussen landelijke partijen de routines in stand houdt en vernieuwing tegenwerkt.
Plaatselijke partijen hebben, zo vindt Wagemans, een belangrijke functie om het falen van het politieke systeem aan de kaak te stellen en met vernieuwing te komen.
Sterker nog, volgens Wagemans kan dat worden beschouwd als het wezenlijke bestaansrecht van plaatselijke partijen: aandacht geven aan wat burgers van betekenis vinden.
Dat is van oudsher een belangrijke functie van plaatselijke partijen: de verbinding herstellen tussen de eilanden en de oceaan. Niet de bestaande structuren in stand houden maar juist in beeld brengen wat binnen de formele structuren als betekenisloos terzijde wordt geschoven. Dat is meer dan ooit nodig. Wordt die taak niet opgepakt, dan zal het bestaansrecht van plaatselijke partijen wegkwijnen.
Het boek “Een oceaan van betekenisloosheid” (288 pp. En met een Voorwoord van Herman Wijffels) is een aanrader voor elke fractie en verkrijgbaar via de boekhandel of door 20 euro over te maken naar Reknr: NL68SNSB0858711222 t.n.v. M.Wagemans onder vermelding van naam en adres. Geen verzendkosten.
Contactgegevens:
Mathieu Wagemans, Belenbroeklaan 22 6093BT Heythuysen
Contact: 0475493570 0648131102 mchwagemans@hotmail.comwww.ontganiseren.nl